Ασχολούμαι αρκετά χρόνια με τα πολιτικά της χώρας. Μπορώ να παραδεχτώ ότι υπήρξαν πρωθυπουργοί που κινδυνολογούσαν. Ακόμη και κάποιοι που εμμέσως εκβίαζαν το εκλογικό σώμα. ‘Η εμείς η το χάος’. Είναι η πρώτη φορά όμως που βλέπω πρωθυπουργό, που ευθέως και ανερυθρίαστα, από τηλοψίας, απειλεί τον λαό ότι στην περίπτωση που δεν του δώσει πλειοψηφία σε αυτοδιοικητικές εκλογές θα οδηγηθεί στην καταστροφή.
Δεν ήταν μόνον θλιβερή, αλλά και βαθύτατα αντιδημοκρατική, η εικόνα που παρουσίασε, ο Έλληνας πρωθυπουργός στην χθεσινή διακαναλική συνέντευξη, η οποία σημειωτέον, με δική του πρωτοβουλία πραγματοποιήθηκε.
Μέχρι πριν μια –δυο εβδομάδες ο κύριος Παπανδρέου, διακήρυσσε επιμόνως, ότι οι νοεμβριανές εκλογές αφορούν μόνον στην τοπική αυτοδιοίκηση, καθώς και στην κρίση των πολιτών για τον νέο αυτοδιοικητικό σχήμα του ‘Καλλικράτη’. Αρνιόταν πεισματικά την πρόκληση σύσσωμης της αντιπολίτευσης, η οποία έδινε δημοψηφισματικό χαρακτήρα στις εκλογές, ώστε ο λαός να εκφράσει την αντίθεσή του στο Μνημόνιο. Αυτό που μεσολάβησε τις τελευταίες ημέρες, ώστε ο κύριος Παπανδρέου, να κάνει στροφή 180 μοιρών –όπως του είναι ιδιαίτερα προσφιλές- δεν ήταν τίποτα άλλο παρά τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων, που έδειχναν καθαρά την οργή και την αντίθεση των Ελλήνων στην πολιτική του κυβερνώντος κόμματος.
Όταν ένας ολόκληρος λαός αντιτίθεται στις αποφάσεις της κυβέρνησης, που μόλις πριν ένα χρόνο ανέδειξε με αυξημένη πλειοψηφία, ο κάθε υπεύθυνος πρωθυπουργός δεν έχει παρά δυο επιλογές. Η μια είναι να συμμορφωθεί με τη λαϊκή βούληση. Η άλλη –στην περίπτωση που είναι πεπεισμένος ότι έχει δίκιο και ο λαός παρασύρεται από καταστροφικές σειρήνες- να διακηρύξει ότι εμμένει στην πολιτική του, ότι αδιαφορεί για το όποιο πολιτικό κόστος, και ότι το ορθό ή το λάθος των επιλογών του θα κριθεί στις επόμενες εθνικές εκλογές.
Όταν αντιθέτως παρουσιάζεται στα ΜΜΕ, οδυρόμενος, αξιολύπητος, παρακαλώντας και απειλώντας το εκλογικό σώμα είναι προφανές ότι παραπαίει, δεν έχει καμιά βεβαιότητα για τον δρόμο που χαράζει και αυτό είναι η μόνη σίγουρη πορεία για να καταποντιστεί τη χώρα.
Για ακόμη μια φορά, διαβεβαίωσε τον ελληνικό λαό ότι δε θα γίνουν άλλες περικοπές από τους εργαζόμενους, τη στιγμή που όλοι οι εγχώριοι και διεθνείς αναλυτές διαβεβαιώνουν ότι θα χρειαστούν πρόσθετα μέτρα ώστε η χώρα μας να επιτύχει τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει έναντι του κατοχικού στρατού στον οποίο την παρέδωσε η εξωνημένη πολιτική της ηγεσία. Μήπως ο ‘σοσιαλιστής’ πρωθυπουργός εννοεί ότι τα πρόσθετα μέτρα θα αφορούν στο μεγάλο κεφάλαιο; Στην πλουτοκρατία; Σ’ αυτούς που χρόνια τώρα καρπώνονται την υπεραξία της εργασίας του λαού; Αν είναι έτσι γιατί δεν μας το λέει ευθέως. Δε θα χρειαζόταν τότε να θέτει διλήμματα. Σύσσωμα τα λαϊκά στρώματα θα τάσσονταν στο πλευρό του.
Είναι όμως ηλίου φαεινότερον ότι ο κύριος Παπανδρέου ψεύδεται για ακόμη μια φορά. Αποκρύπτει τη λαίλαπα που θα ακολουθήσει μετά τις εκλογές και θα έχει στόχο και πάλι τους χαμηλόμισοθυς και τους χαμηλοσυνταξιούχους. Προσδοκά στην στήριξη της πολιτικής του από εκείνους ακριβώς που προτίθεται να φορτώσει με νέα δυσβάσταχτα βάρη.
Και γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν πείθει πλέον. Γι αυτό και απειλεί. Απειλεί ουσιαστικά τους δικούς του ψηφοφόρους, που σκέπτονται να αντιδράσουν σε μια πρωτοφανή, οικονομικά ακροδεξιά πολιτική, δια της καταψήφισης των επίσημων υποψηφίων του κυβερνώντος κόμματος.
Απειλεί με πρόωρες εκλογές, αστάθεια και επιστροφή του φάσματος της χρεοκοπίας. Αν όμως ο πρωθυπουργός αισθανόταν την ανάγκη να καταστήσει συνένοχο τον ελληνικό λαό στις αντιλαϊκές αποφάσεις του, δε χρειαζόταν να τις συνδέσει με τις αυτοδιοικητικού χαρακτήρα εκλογές του Νοέμβρη. Θα μπορούσε κάλλιστα να προκηρύξει δημοψήφισμα ούτως ώστε να πάρει μια και καλή την απάντηση για την τυχάρπαστη πολιτική του. Είναι, όμως, πολύ άβουλος, πολύ δειλός και πολύ μοιραίος για να φερθεί σαν υπεύθυνος ηγέτης. Προτιμά να θολώνει τα νερά, όπως προφανώς τον δασκαλεύουν οι υπερπόντιοι εργοδότες του.
Κάποια, ανεύθυνη και ανυποψίαστη οπαδός της κυβέρνησης, που –μάλλον με αυτά τα κριτήρια- τοποθέτησαν ως υφυπουργό παιδείας (!!!!) μας πληροφόρησε, μέσω των ‘αντικειμενικών’ δελτίων ειδήσεων, ότι ο Γιώργος Παπανδρέου δεν είναι ένας συνηθισμένος πρωθυπουργός. Είχε δίκιο. Όσο θυμάμαι τις πολιτικές εξελίξεις και όσο έχω μελετήσει την ιστορία, δεν βρίσκω άλλο πρωθυπουργό της νεώτερης (τουλάχιστον) Ελλάδας που επισήμως και δια της υπογραφής του να παραχώρησε τη διοίκηση της χώρας σε ξένη κατοχή. Ο φασίστας Μεταξάς, όταν οι Ιταλοί επέδωσαν το γνωστό τελεσίγραφο, απήντησε ΟΧΙ. Ο εθνικόφρων Κορυζής, όταν οι Γερμανοί μπήκαν στην Αθήνα προτίμησε να αυτοκτονήσει παρά να βάλει την υπογραφή του στην επίσημη πράξη παράδοσης της χώρας στον κατακτητή. Ο Γιώργος Παπανδρέου είναι ο μόνος πρωθυπουργός που οικειοθελώς και σε κατάσταση ειρήνης παρέδωσε την εθνική ανεξαρτησία της Ελλάδας σε ‘στρατό’ κατοχής. Ίσως λόγω της ‘σοσιαλιστικής’ του παιδείας….
Σε λίγες ημέρες έχουμε εκλογές. Μολονότι πάντα συμμετείχα στις τοπικές εκλογές, εν αντιθέσει με τις εθνικές, διότι θεωρώ ότι η εκλογή των τοπικών αντιπροσώπων μας είναι απείρως σημαντικότερη του εθνικού εκλογικού καρναβαλιού, είναι η πρώτη φορά που θα απέχω, και καλώ και όλους τους Έλληνες να απέχουν από αυτή την οπερέτα, που από μόνοι τους οι πολιτικοί μετέτρεψαν σε δημοψήφισμα για την αποδοχή ή μη του αυτονόητου. Καλώ τους πάντες σε αποχή στέλνοντας το μήνυμα σ’ έναν εκβιαστή πρωθυπουργό ότι δεν καταθέτουμε τα όπλα στα πόδια των ξένων κατακτητών. Αν αυτός είναι εξωνημένος υπάρχει και ο κυρίαρχος λαός που μπορεί και ΘΑ αντισταθεί.
Κύριε Παπανδρέου, πάρε το αποτυχημένο τσίρκο σου και γύρνα στην πατρίδα σου. Όλο και κάποια θέση θα σου βρουν οι πάτρωνες σου. Ο λαός δεν εκβιάζεται!
