Saturday, March 7, 2009

Τα δένδρα της Κυψέλης και μια επιστολή προς τον Δήμαρχο

Όποιος έχει γνωρίσει από κοντά τον σημερινό δήμαρχο Αθηναίων κύριο Νικήτα Κακλαμάνη, όποιος έχει συζητήσει έστω και λίγο μαζί του θα έχει σίγουρα διαπιστώσει ότι πρόκειται για έναν έντιμο πολιτικό ο οποίος δεν έχει καμιά σχέση με τον συμφυρμό των πολιτικάντηδων που κυριαρχούν στην ελληνική πολιτική σκηνή.
Σοβαρός και σεμνός, σύγχρονος και ανοιχτόμυαλος στις ιδέες του, μαχητικός και ασυμβίβαστος. μολονότι ανήκει στη λεγόμενη ‘συντηρητική’ παράταξη είναι πάντοτε έτοιμος να σε αιφνιδιάσει με κάποια πρωτοποριακή και προοδευτική πρόταση. Για όποιον έχει ακούσει τις απόψεις του είναι δεδομένη η οικολογική συνείδηση του ανθρώπου.
Υπό το πρίσμα αυτό θεωρώ ως εντελώς ακατανόητη την πρόσφατη απόφασή του να προβεί στο κόψιμο των δέντρων στην οδό Κύπρου στην Κυψέλη, που προκάλεσε τόσο μεγάλη αναστάτωση άμα δε και απογοήτευση τόσο στους κατοίκους της περιοχής όσο και σε όσους περίμεναν από τον κύριο Κακλαμάνη μια πιο σύγχρονη, αλλά –κυρίως- μια πιο ανθρώπινη πόλη. Και ανθρώπινη πόλη συνεπάγεται όχι τον περιορισμό, αλλ’ αντιθέτως τον πολλαπλασιασμό των χώρων πρασίνου στην τόσο ταλαιπωρημένη πρωτεύουσα.
Η απόφασή του δεν ήταν απλώς ακατανόητη, για όσους γνωρίζουν την ευαισθησία του δημάρχου στα θέματα αυτά, αλλά κυριολεκτικά κεραυνός εν αιθρία. Φυσικά, δεν σκοπεύω να αμφισβητήσω τις ειλικρινείς προθέσεις του, όπως ο ίδιος τις εξέθεσε δεσμευόμενος όχι μόνον για την επανατοποθέτηση των δένδρων μετά την κατασκευή του υπόγειου πάρκινγκ., αλλά για την δημιουργία ενός ευρύτερου χώρου πρασίνου πάνω από τον χώρο στάθμευσης.
Θα ήθελα όμως να απευθύνω μια ανοιχτή επιστολή στον ίδιο:
Αγαπητέ κύριε δήμαρχε, στην απόφασή σας αυτή, παραβλέψατε το γεγονός ότι οι Αθηναίοι πολίτες, έχουν –και δικαίως- κάθε λόγο να αμφισβητούν τις υποσχέσεις των δημοτικών και κρατικών αρχών σε αυτά τα θέματα διότι σε καμιά περίπτωση έως τώρα αυτές δεν τηρήθηκαν. Σε καμιά παρόμοια ανάπλαση χώρου, μετά την κατασκευή υπόγειου πάρκινγκ, δεν ακολούθησε η προϋποσχημένη δημιουργία χώρου πρασίνου. Δείτε τι έγινε στην Κάνιγγος, στην Κλαυθμώνος, στο Γουδή. Σε απέραντο χώρο τσιμέντου μετατράπηκε και η κάποτε κατάφυτη Πλατεία Κοτζιά. Μετά την κατασκευή του γκαράζ, ελάχιστο μόνο τμήμα της έχει μικρούς θάμνους και δεντράκια. Τα ίδια και στην πλατεία Αιγύπτου. Τα ίδια και στις πλατείες κάτω από τις οποίες δημιουργήθηκαν σταθμοί του μετρό, με χαρακτηριστικότερη περίπτωση την πλατεία Ομονοίας.
Σας θυμίζω μόνον, αγαπητέ κύριε δήμαρχε, τις εξαγγελίες τις σχετικές με την Κάνιγγος. Είχαν δοθεί εγγυήσεις ότι όσα δέντρα αφαιρεθούν για τις ανάγκες των εργασιών κατασκευής υπογείου πάρκινγκ, θα επαναφυτεύονταν ακριβώς στις πρότερες θέσεις τους. Όποιος περάσει από την πλατεία Κάνιγγος σήμερα μπορεί να αντιληφθεί την ισχύ των σχετικών εγγυήσεων.
Δεν έχω ιδιαίτερες γνώσεις, αλλά αρκετές για να αντιληφθώ ότι η δενδροφύτευση πάνω από τέτοιες κατασκευές δεν είναι μόνον προβληματική, αλλά κι επικίνδυνη, διότι είναι αμφίβολο αν αυτές οι κατασκευές αντέχουν το βάρος ενός αλσυλίου από πάνω τους. Φυσικά κάτι τέτοοι δεν είναι αδύνατο, αφού εξαρτάται τόσο από τα υλικά κατασκευής των πάρκινγκ, όσο και από τον τρόπο της δενδροφύτευσης. Υπάρχουν άλλωστε αμέτρητα παραδείγματα από προηγμένες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Γερμανία, η Αυστρία, η Ολλανδία κ.α. Το ζήτημα όμως που κάνει την αντιγραφή αυτών των παραδειγμάτων αδύνατη είναι ακριβώς το ότι εδώ είναι Ελλάδα. Ο κάθε εργολάβος δρα ανεξέλεγκτα και κατά το δοκούν (το οποίο εξυπακούεται ότι είναι εκείνο που του υπαγορεύει το οικονομικό του συμφέρον). Έτσι καμιά αγαθή πρόθεση δημοτικού άρχοντα, δεν κατέστη δυνατόν να υλοποιηθεί, αφού εκ των υστέρων διαπιστώνεται ότι οι προδιαγραφές της κατασκευής δεν επιτρέπουν την πραγματοποίηση του επιθυμητού αρχικού σχεδιασμού. Έτσι οι μακέτες μένουν μακέτες και το τσιμέντο κερδίζει ολοένα και περισσότερα τετραγωνικά στην ήδη τσιμεντοκρατούμενη πόλη.
Εξάλλου όσα υπόγεια πάρκινγκ κι αν δημιουργηθούν δεν πρόκειται να λύσουν το πρόβλημα στάθμευσης στις γειτονιές της Αθήνας, όπως η Κυψέλη, διότι κανείς δεν μπορεί να πληρώσει το υπέρογκο κόστος για τη μόνιμη στάθμευση του αυτοκινήτου του σ’ αυτά (120 -170 € τον μήνα). Όλοι επιλέγουν τη φτηνή λύση της κατάληψης κάποιου πεζοδρομίου, έστω και αν θα χρειαστεί να κάνουν ατέρμονους κύκλους μέχρι να εντοπίσουν κάποιον ελεύθερο χώρο. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα πάρκινγκ στην περιοχή της Κυψέλης, όπου όλοι γνωρίζουν πόσο μεγάλο είναι το πρόβλημα της στάθμευσης, εμφανίζουν πληρότητες που σπάνια ξεπερνούν το 40%. (Δείτε ενδεικτικά http://www.tvxs.gr/v4844).
Αγαπητέ κύριε Κακλαμάνη με την επιλογή σας αυτή, θεωρώ ότι προξενήσατε ζημία τόσο στην πολιτική σας εικόνα, όσο –και αυτό είναι το σημαντικότερο, και ξέρω ότι πρώτος εσείς θα το λέγατε αυτό- και στο περιβάλλον της περιοχής. Ίσως δεν μελετήσατε ακροθιγώς όλες τις συνιστώσες. Ίσως κάποιοι σας παρέσυραν. Αδυνατώ όμως να πιστέψω ότι ο ευαίσθητος πολιτικός που γνώρισα κάποτε μετεβλήθη έξαφνα και υπό την επήρεια της εξουσίας σε ‘σχιζοφρενή δολοφόνο (δένδρων εννοείται) με το πριόνι’, όπως σας λοιδορούν πολλοί.
Σας ζητώ να επανορθώσετε με εντιμότητα και γενναιότητα όπως κάνατε πάντα.

1 comment:

admin said...

Εγώ δεν τον ξέρω προσωπικά τον άνθρωπο αλλά δείχνει πολιτικός ανοιχτόμυαλος με περιβαλλοντικές ανησυχίες και ευαισθησίες! Έχεις δίκιο ότι δεν το χειρίστηκαν επικοινωνιακά το θέμα και έχει ξεσπάσει μεγάλος ντόρος από το πουθενά (σημειωτέον 8.500 δένδρα και θάμνους έχουν φυτευτεί σε 2 χρόνια, όσα δεν είχαν φυτευτεί σε 12) με αποτέλεσμα να κάνει κακό στην εικόνα του! Σίγουρα το πάρκιν σήμερα στην Κυψέλη να μην είναι και στο αποκορύφωμα του, αλλά σε 4 χρόνια σύμφωνα με τους επικοινωνιολόγους, όχι να παρκάρουμε δεν 8α βρίσκουμε, αλλά θα είναι αδύνατο να τα μετακινήσουμε! Το κακό είναι ότι με την στάση τους αυτοί οι λίγοι δεν αφήνουν να ξεκινήσει το έργο με αποτέλεσμα να παίρνει παράταση η μουρμούρα, η κακοήθεια και η εμπάθεια! Το αστείο της υπόθεση είναι ότι με όσους το έχω συζητήσει το θέμα, μου λένε ότι κάνει κακό στην γειτονιά μας αυτή η καθυστέρηση, πράγμα που σίγουρα έχει πολιτική σκοπιμότητα!
Ας αφήσουν λέω εγώ οι λίγοι να κυβερνήσουν οι πολλοί να δούμε επιτέλους άσπρη μέρα σε αυτό το τόπο!